21 Şubat 2012 Salı

Gece gece...küçük bir paylaşım...

Blog dediğin sıklıkla yazılmalı...yazılmalı ki seni izlesinler....ben öyle yaptım mı? hayır :(( en son 7 gün önce yazdım...


Çünkü bir yoğunluk var yine hayatımın içinde...yoğunluğun yanında olmaması gereken bir tembellik...


Şimdi ise tezimin dosyaları ile boğuşurken nefes almak istedim birazcık...aklıma gündüz hastaneye gelen bir çocuk takıldı...paylaşmak istedim...


18 aylık...bana gelmeye başladığında 3 aylıktı...annesi zor doğum yapmış, bebek oksijensiz kalmış:((

Yenidoğan yoğun bakım ünitemizde tedaviye alınmışlar...sonra risk altında olduğundan çocuk gelişimi polikliniğine gelmeye başladılar...2'şer aylık periyodlarda izledim...gelişimi 2-3 ay geriden geliyordu...her geldiklerinde gelişim önerileri verdim reçete gibi :))

En son görüşmemizde (2 ay önce) halen yürümüyordu...bugün kapımdan yürüyerek girdi...babaannesi ve annesi hadi oğlum istiklal marşını söyle dediler, yarım yarım öyle güzel söyledi ki....tabi başka gösteriler de yaptı :)) bir de baktık dil gelişimi 2,5 yaş düzeyine ulaşmış :))) 18 aylık minicik konuşan bir bebiş...

Dil gelişiminin çok iyi olduğunu söylediğimde babaannenin bana söylediği şu oldu...3 aylıkken geldiğimizde bebeğinizle yetişkinmiş gibi konuşun, pişirdiğiniz yemeğin içine ne koyduğunuzu bile anlatın demiştiniz, öyle yaptık...sürekli konuşuyoruz, tv izletmiyoruz, etrafımızda gördüğümüz her şeyi anlatıyoruz...şimdi de emeklerimizin karşılığını alıyoruz hep birlikte dedi...

İşte o an...o annenin yüzündeki tebessüm...babaannenin huzuru...bebişin kendine güvenli yürüyüşü ve özgürce odamı karıştırması...

Bunların hiç birinin maddi bir karşılığı yok ve ben iyi ki bu işi yapıyorum...

5 yorum:

loststone dedi ki...

canımm; nasıl güzel bir anı olmuş bu böyle senin için.
daha fazlası ve devamı da vardır ve olcaktır sen hep böyle güler yüzlü ve iyimser oldukça...

Adsız dedi ki...

yazınızı okuyunca çok duygulandım..bende çok beklediğim en sonunda kucağıma aldığım ve üzerine titreyerek büyütmeye çalıştığım 20 aylık bir kız çocuğu annesiyim.Normal zamanlı fakat düşük ağırlıklı (2200gr a kaar düştü sarılık ve fototerapi nedeniyle)doğan bebeğimin gelişimi normal giderken emekleme zamanına denk gelen kilo alımı sebebiyle sanırım tam emeklemesi 13 aylığa kadar geriledi ve hala desteksiz 3,4 adım dışında yürüyemiyor:((bir yaşından beri benzer seslerle konuşma var ama hala tam anne,baba diyemiyor,herşeyi net olarak sadece ağlayarak,bazen gel gel diye bağırarak istiyor.bende öğretmenim ve gelişimiyle ilgili hep endişelerimi çevreme dile getirmeme rağmen her çocuk farklı geçiştirmelerine inanmak daha kolaydı sanırım ama 18 aylıkken artık araştırılmasını düşündüm ve 9 eylül ün.hastanesinde araştırıldı kızım,tüm metabolik testleri,beyin mr'ı,işitme testi,ortopedik muayeneleri normal çıktı fakat denver testi(ki 10 dk.da biten ve genelde bana sorulan sorularla geçiştirilen bir test olduğunu dşünüyorum)nde dil gelişimi 8 aylık,kaba motor 12 aylık,ince motor 20 aylık,kişisel sosyal gelişim 15 aylık çıktı.ve pedagog en az 6 ay özel eğitim önerdi.günlerdir en az bu konuda sıkıntı çeken dğer aileler kadar bende,bizim kadar çocuklarımızın ufacık bir gelişiminde bu kadar mutlu olabilecek bir pedagog,çocuk gelişimi uzmanı aramaktayım ve umudumu kesmeye başlamıştım ki yazınızı okudum,umut oldunuz bana ve eminim yazınıza ulaşabilen başka annelerede..ne yazıkki randevularınızın dolu olduğunu öğrendim.ne yapacağımı bilmez durumdayken çünkü kızımı fiziksel bulguları normalken ve 10 dkda biten bir denver testi sonucuna göre 6 ay özel eğitim merkezine vermelimiyim gerçekten ya da iyi bir kreşte yarım zamanlı ya da sadece oyun grubunlamı başlasam bilmiyoum.ama bir öğretmen olarak şunu biliyorum ki vereceğim karar kızımın geleceği için çok önemli..keşke sizile tanışma fırsatım ,dahası kızımın tedavisinde sizin yeralmanız sözkonusu olabilseydi,en az ailleler kadar, yaptığı işten duyduğu mutluluğu bu kadar içtenlikle anlatabilen bir tane bile pedagog ya da çocuk gelişim uzmanı bulamammış bir anne olarak söylüyorum bunları..teşekkürler..verdiğiniz umut çok şey demek çünkü...umarım bir gün kızımın tedavisinde de siz yer alırsınız ve biz de aynı şekilde odanızın kapısından gireriz..tekrar teşekkürler

Mine İNAL AKKAYA dedi ki...

Merhaba, yaşadıklarınızı yürekten paylaştığımı bilmenizi isterim öncelikle...Çok duygulandım da...Ancak yanlış yerlerde olduğunuzu düşünmediğimi belirtmek isterim. Çünkü dokuz eylül üniversitesinde uygulanan denver testini ben de kullanmaktayım ve erken dönemde gelişimsel gecikmeleri en hızlı ve en güvenilir şekilde tepit eden gelişim testidir ve kliniklerde kullanılan tek tarama testidir. uygulaması 5-15 dk arası sürer. yorumu ve aile görüşme kısmıyla bu süre uzar. Çocuğunuzun tedavi ekibinde olmayı ben de çok isterim. Çok yoğun bir hastanede çalışıyorum doğru ama bu görüşemeyeceğimiz anlamına gelmez.Sadece biraz geç bir tarih olur. nisan gibi mesela. telefonla 232-4696969 dahili:3849'u arayıp randevu alabilirsiniz. umudunuzu hiç yitirmemeniz dileğiyle...

Adsız dedi ki...

yazınızı okuduktan sonra öyle bir heyecanla ve duyguyla fakat beklentisiz yazmıştım ki yorumumu ve şu anda ne kadar doğru bir heyecan olduğunu anlıyorum.Cevabınız,daha da önemlisi önerileriniz o kadar duygulandırdı ki beni.Ne kadar teşekkür etsem az size.Kzım için en doğru şeyi yapmaya çalışırken içinde bulunduğum bu psikoloji ve karamsarlık içerisinde bir tek siz ve sizin gibi çocuk gelişimi uzmanlarının olduğunu sizin sayenizde öğrenmek çok anlamlı benim için..binlerce teşekkürler ,nisanda görüşebilmek için şimdiden başlıycam uğraşmaya.umarım kızımın tedavisinde yanımızda olan isim siz lursunuz.Olamazsanız da mutlaka ziyaretinize gelip,hatırlatıcam kendimi,etrafımdaki her anneye sizin gibi uzmanlar olduğunu anlatacağım.Bir anneye güç ve umut olmak çok şey demek çünkü.tekrar çok teşekkürler.görüşmek üzere..

Adsız dedi ki...

merhabalar Mine Hanım size yine ancak burdan ulaşabildim.Özel eğitim için heyet raporu almamız gereken hastanede tekrarlanan testle kızımın 5-6 aylık gerilik için özür raporu verilemeyeceğini öğrendik sosyal gelişimi açısından uygun olur diye oyun grubu düşündük ama onuda ben kızımı tek başıma büyüttüğümden ve oturduğumuz yerde böyle bir yer bulamadığımızdan üzülerek erteledik ama kızımla oynadığım oyunları bile değiştirdim,24 saat kendime hiç vakit ayırmadan ve son tekrarlanan testle kızımda konuşma alanı 3 ay geri çıktı ve sosyal alan gelişimide öyle, diğerlerinde büyük gelişme kaydettiğini söyledi pedagog,hatta ince motor gelişimi 36 aylık çıktı,bu beni çok mutlu etsede daha fazla şey yapmam gerektiğinin farkındayım.2 yıldır aylıksız izinle kızıma bakıyorum ve bu gelişimi için artık daha çok üstüne düştükçe kızımda iyice bana bağlandı ve bu bağ sosyalleşmesine engel oluyor ve beni korkutuyor.bende çalışmaya başlamak zorundayım çünkü 2 yıllık sürem doldu.Ne yapacağımı düşününce aklıma gelen ilk kişi oldunuz o dönemde bana umut olmuştunuz gerçekten.Konuşması yaşıtlarından geri hatta anneyi bile adde diye söleyen her istediğini ver ver ver gel gel diye halleden 2 yaş sendrommunu fazlasıyla yaşayan 24 aylık kızım için kreş -ki yaşıt grubu kreş bulamadım araştırmalarımda hep 3 yaştan başlıyor- mi önerirsiniz ya da bakıcı yanında haftada bir iki defa devam edebleceği bir oyun grubumu.Kızımın testlerini değerlendiren pedagog sosyal çevre eksikliğinden ve hep benimle tek başına kaldığından gelişim geriliği yaşayabileceğimizi söyledi yukardaki önceki mesajlarda uzun uzun anlattığım gibi.Bakıcı dışında aile büyüklerinden biride yaşadığımız şehre gelip belki bakabilir ama onlarında çok korumacı tutumları kkzımın üstünde olumsuz bir durum oluşturursa diye düşünmüyor değilim.Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum ama bu durumda kalan tek annede ben değilim bunun farkındayım.Sizin tavsiyeniz gerçekten önemli benim için.Umarım size bu şekilde ulaşabilirim.Şimdiden çok teşekkürler