Süper Babaanne

Dün yaşlı bir teyze kucağında bir bebekle polikliniğin kapısını çaldı. Biz Balıkesir'in köyünden geliyoruz sana bu çocukla ilgili bir şeyler sormam lazım dedi.

Kapımızda çocuk gelişimi yazıyor ya mutlaka boy-kilo-büyüme-beslenme ile ilgili bir sorun var diye düşündüm. Çünkü böyle başvurular çok oluyor. Hemen biz burada büyüme izlemiyoruz sizi gerekli birimlere yönlendireyim demeye hazırlandım kiiiiiiiiiiii.......çok tatlı bir ege şivesiyle " Ben bu bebeğin babaannesiyim, torunum 8 aylık oldu halen gülümsemiyor, ses çıkarmıyor, ba-ba-de-de diyemiyor, gözüme bakmıyor kızım.
Bir gelişme geriliği var bu çocukta kimseyi inandıramıyorum."  demez miii!!!! ben resmen şok oldum şok! 

Teyzenin kullandığı ifadelere bakar mısınız? gelişme geriliği dedi :)))  Tabi teyzecim dedim senin gibilerin başım üstünde yeri var. Anneyi de çağırdık, testi yaptık. Bebekte gelişim geriliklerini saptamış, gerekli müdehalelere de erkenden başlamış olduk. Süper babaanne süper kayınvalideliğini de göstererek kaş göz işaretleriyle gelinini bebekle daha çok ilgilenmesi konusunda ikna etmemizi de istedi :)))

 Ağzına, emeğine ve dikkatine sağlık süper babaanne...

Çocukla uğraşmanın en güzel yanı hayatınızda hep "oyun" olması :))


Her sabah işine ce-eee oynayarak başlayan kaç kişi vardır ki!


Yine güzel bir gün ve yine bloğumun başındayım...aradan geçen uzun zamanı görmezden geliyorum ;)


Ce-eee demişken  0-1 yaş bebeklerinin sosyal-duygusal gelişiminden bahsedelim istiyorum biraz...


0-1 yaş döneminde bebek hayata merhaba demiş, anne karnının güvenli ortamından çıkmıştır...havayla, suyla, seslerle, ışıkla karşılaşan bebeğin bu ortama uyum sağlaması için zamana ihtiyacı vardır.


Bebeğiniz bazı reflekslerle dünyaya gelir. örneğin doğar doğmaz sizi emmeyi bilir, avcuna dokunduğunuzda parmağınızı yakalar...bu hazırbulunuşluk sayesinde anneyle bebek arasında bir iletişim başlar...emzirebilen anne bebeğini doyurabildiği için mutlu olur, annelik duygusu pekişir...
Bebeğin avcuna dokunduğunda parmağını tuttuğunu gören baba bebeğine gülümsemeyle bakar ve baba-çocuk ilişkisi başlar...

Bu dönemde bebeğiniz güven ve güvensizlik duygusunu öğrenir. 0-12 aylar arasında gelişmesi ve desteklenmesi gereken duygu "güven" duygusudur.

Peki bebeğimize güven duygusunu nasıl kazandırabiliriz?

 Çocuğun bu dönemde ilişki kurduğu en önemli kişi anne ya da anne yerine geçen ( bakım veren) kişidir. Anne-çocuk ilişkisinde süreklilik, tutarlılık ve aynılık sağlanabilirse; çocuk annesinin kendisini hep seveceğinden, isteyeceğinden ve terk etmeyeceğinden emin olabilirse; çocukta "güven" duygusunun temelleri atılır. Ağladığında kucağa alınan, altı kirlendiğinde temizlenen, doğru ve yeterli beslenmesi sağlanan, bakımı aynı kişi tarafından izlenen bebeğin güven duygusu da desteklenmiş olacaktır.


Özet olarak;
Her ağladığında bebeğinizin yanında olun, sakin ve sevecen bir ses tonuyla yaklaşın.
Sağlık, beslenme ve temel ihtiyaçlarını zamanında karşılayın.
Ona sarılın.
Gözlerinin içine bakarak onunla konuşun.
Sizi anlamadığını düşünmeyin. karşınızda bir yetişkin varmış gibi etrafınızda olup bitenleri anlatın.
Onunla konuşurken mimiklerinizi kullanın.
Zor geceler geçirebilirsiniz. Sabırlı olun, eşinizin ya da ailenizin yardım etme çabalarını geri çevirmeyin.


Bir sonraki yazımda bu dönemin sorunlarını konuşacağız...

                                                                                  Sevgiyle kalın....